سفارش تبلیغ
صبا ویژن
نرم افزار مدیریت اطلاعات شهدا -ایثار
منوی اصلی
 » صفحه نخست
 » پروفایل مدیر وبلاگ
 » پست الکترونیک
 » آرشیو وبلاگ
 » عناوین مطالب وبلاگ

موضوعات وبلاگ
 » مقالات سیاسی
 » مقالات دینی و مذهبی
 » مقالات اجتماعی
 » مقالات علمی و آموزشی
 » مقالات تاریخ
 » پاسخ به شبهات
 » فراماسونری و شیطان پرستی
 » حجاب
 » اخبار
 » اخبار و مطالب تصویری
 » حضرت فاطمه ی زهرا(س)
 » امام حسین(ع)
 » امام سجاد(ع)
 » امام محمّد باقر(ع)
 » امام موسی کاظم(ع)
 » امام رضا(ع)
 » امام جواد(ع)
 » امام هادی(ع)
 » حضرت مهدی(عج)
 » بابیت و بهاییت
 » شهدا
 » سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س)
 » 13 ابان
 » عرفه،روز نیایش
 » حضرت زینب کبری(س)
 » حضرت مسلم بن عقیل(ع)
 » حضرت رقیه(س)
 » عید سعید قربان
 » طنز
 » انحرافات جنسی
 » حوادث
 » نقد و تحلیل
 » عید سعید غدیر خم
 » داستان
 » ولایت فقیه
 » علما و مراجع
 » شعر
 » آخر الزمان

همسنگران
 » EMOZIONANTE
 » عاشق آسمونی
 » به سوی فردا
 » شکوفه های زندگی
 » ترنم یاس
 » بسم الله العلی العظیم
 » فرزانگان امیدوار
 » لحظه های آبی
 » کوچه ای برای گفتن
 » عَشَقه
 » قاصدک
 » جزین
 » عروج
 » جزیره علم
 » پرورش دینی
 » خداجونم
 » همنشین
 » بیداران...
 » سایت اطلاع رسانی دکتر رحمت سخنی Dr.Rahmat Sokhani
 » دست خط ...
 » آخرالزمان و منتظران ظهور
 » سید علی خامنه ای
 » یا امیر المومنین روحی فداک
 » *** انـتـظـار ***
 » یک لحظه با یک طلبه!
 » شهیدان لاله های لاله زارند
 » روح مناجات
 » عکس و مطلب جالب و خنده دار
 » آموزه ـ AMOOZEH.IR
 » اقتصاد بدون یارانه
 » کــــلبه
 » میر یزید نیوز
 » موعود هادی
 » نظرمن
 » هو اللطیف
 » افسونگر
 » جاده های مه آلود
 » سیب سرخ
 » قیدار شهر جد پیامبراسلام
 » سکوت خیس
 » منتظرظهور
 » ...بــــــــاران که ببارد، همه عاشق هستند
 » سایه
 » شیمی وزندگی
 » ● بندیر ●
 » سایت مهندسین پلیمر
Polymer Engineers of Darab University

 » سجاده ای پر از یاس
 » افطار
 » شقایقهای کالپوش
 » لنگه کفش
 » عاشقانه می گویم
 » .::نهان خانه ی دل::.
 » دل نوشته های یک دختر شهید
 » نمکدون...
 » بچه مرشد!
 » سکوت ابدی
 » حامل نور ...
 » وبلاگ عقل وعاقل شمارادعوت میکند(بخوانیدوبحث کنیدانگاه قبول کنید)
 » TOWER SIAH POOSH
 » خاکستر سرد
 » هم نفس
 » حسن آباد جرقویه علیا
 » سیب خیال
 » حقوقی و فقهی
 » چلچراغ شهادت
 » لباس شخصی
 » حنا، دختری با مقنعه
 » پرپر
 » معراج ستاره ها
 » تفحص شهدا
 » جبهه وبلاگ غدیر
 » یا علی مدد
 » مُهر بر لب زده
 » نشریه حضور
 » نغمه ی عاشقی
 » MNK Blog
 » یگان امُل های مُدرنیسم نشده...امُلیسم
 » جریان شناسی سیاسی - محمد علی لیالی
 » ● رایحه ●
 » عــــــــــروج
 » کانون فرهنگی شهدا
 » برلیان
 » پژواک
 » تخــریــبـچــی
 » ****شهرستان بجنورد****
 » نظرعشق
 » +O
 » عشق الهی
 » سرزمین مِه وخورشید (خورشید گام سبز)
 » بی سر و سامان
 » ~>+ حبـــــــــــــــاب خیــــــــــــــــال +<~
 » شب و تنهایی عشق
 » گمگشته
 » دانلود بازی موبایل جاوا
 » صراط مستقیم
 » سلحشوران
 » آوای قلبها...
 » سکوت سبز
 » دوربین مدار بسته
 » طراوت باران
 » هــم انــدیشـی دینــی
 » یادداشتها و برداشتهای سخی فرهادی
 » گل و منظره
 » تعمیرات تخصصی انواع پرینتر لیزری اچ پی HP رنگی و تک رنگ و اسکنر
 » جـــیرفـــت زیـبا ( استان سبزواران)
 » ثریای کویر ایران
 » خاطرات دکتر بالتازار
 » پروانگی
 » دارالرضوان
 » اندیشه برتر
 » امام زمان
 » .: شهر عشق :.
 » باولایت
 » سکوت سبز
 » اردبیل بهشتی پنهان
 » بوی سیب
 » بادصبا
 » یاربسیجی
 » جاده مه گرفته
 » طریق یار
 » رباتیک
 »
 » سایت روستای چشام (Chesham.ir)
 » سرگرمی اطلاع رسانی شمیم یاس
 » مهاجر
 » فقط عشقو لانه ها وارید شوند
 » منطقه آزاد
 » میقات محمد
 » ابـــــــــــرار
 » یادداشتهای فانوس
 » علمدارمظلوم
 » نور اهلبیت (ع)
 » انسان جاری
 » گدایی در جانان به سلطنت مفروش
 » سرافرازان
 » یک
 » پارسی نامه
 » تمهیدات
 » شبح سیاه
 » خون شهدا
 » مقلدان علمدار
 » ایحسب الانسان ان یترک سدی
 » جرعه ای از شراب عشق
 » رازهای موفقیت زندگی
 » مطب مجازی روانشناسی
 » صبح امید
 » قافیه باران
 » رایحه ظهور به مشام می رسد! از کجاست؟
 » دهن رود
 » شبستان
 » حرم الشهدا
 » برادران شهید هاشمی
 » شهداشرمنده ایم _شهرستان بجنورد
 » کبوتر حرم
 » یامهدی
 » سعادت نامه
 » آدمکها
 » اسطوره عشق مادر
 » دلنوشته های یک فروند چریک
 » پنجره چهارمی ها
 » نسیم یاران
 » صدای سکوت
 » ترانه ی زندگیم (Loyal)
 » سیاست دینی
 » جزتو
 » عشق پنهان
 » Manna
 » ألیس اللهُ بکافٍ عبده ...
 » محض خدا
 » بشری
 » پرهیزگاران، جوانمردان واقعی ...
 » زشت است بی تو زندگی زیبای عالم
 » سیاه مشق های میم.صاد
 » بهشت بهشتیان
 » آسمانی
 » کابینت ام دی اف محمدی 09126600583 شهریار
 » عشق الهی: نگاه به دین با عینک محبت، اخلاق، عرفان، وحدت مسلمین
 » عطش (وبلاگ تخصصی ماه محرم و صفر)
 » پروانه های بی پروا
 » زندگی
 » اواز قطره
 »
 » بچّه شهید (به یاد شهدا)
 » بیا تو!!!
 » حرف شیرین
 » کلبه تنهایی
 » اخراجی های جدید
 » تـــــــکـــبـــیــر
 » راه فضیلت
 » مهاجر
 » عاشقانه
 » ستاره طلایی
 » مردود
 » ماه و مهر
 » غروب آرزوها
 » شهید شلمچه
 » جبهه فرهنگی امام روح الله مازندران محمودآباد
 » شمیم یاس
 » فالوده یزدی
 » گروه اینترنتی جرقه داتکو
 » جواندل
 » شهید قنبر امانی
 » نهِ/ دی/ هشتاد و هشت
 » چفیه
 » همای رحمت
 » مرگ عاشق
 » ویژه نامه کارون پردیس
 » شاه تور
 » هر چی تو فکرته
 » پلاک 40
 » به وبلاگ بر بچون دزفیل(دزفول) خوش اومهِ
 » غزلیات محسن نصیری(هامون)
 » خدایا؟فرشته ام را به کسی نخواهم داد!هرگز!میگذاری آیا؟
 » ... یاس ...
 » read me (بخوان مرا...)
 » خورشید مکه
 » ..:: بهونه های بارونی ::..
 » فدائیان ولایت
 » گروس سرای آشنا
 » وبلاگ رسمی هیئت توآ در بندر عامری
 » بیــــــــــــــــدهای سَرقنات
 » حرف های من...
 » ازدواج آگاهانه، همین و بس
 » هالی
 » دانلود کتاب
 » Nili2012
 » تنهایی.......
 » جمعه های سوت و کور
 » حقوقدان منتظر
 » ژئوماتیک
 » با ولایت زنده ایم
 » پا در کفش همه!
 » اهلبیت (ع)،کشتی نجات ما...
 » دردودل
 » وبلاگ اندیشه های مطهر -بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
 » تنهای غریب
 » ترنم حضور
 » #**حرف های گفتنی**#
 » FANTOM
 » صدفی برای مروارید
 » مجله التکرونیکی وبلاگ های پایگاه شهید سیدمصطفی خمینی(ره)
 » MARAll
 » ایرانی باشیم
 » کنج دلتنگی های من!
 » صاعقه
 » عطر ریحان
 » شاهکار
 » کتابهای رایگان برای همه
 » مهربانی
 » گروه فرهنگی سردار خیبر
 » اصولی رایانه
 » سید خراسانی
 » پرسپولیس
 » بادله گشت
 » عفاف و حجاب
 » موسسه فرهنگی هنری سنگر
 » خاطره های مدرسه و دوستان
 » یه دخترشاد
 » حرفهای آسمانی
 » .... فاصله ....
 » حاج احمد متوسلیان
 » هدایت قرآنی
 » سلام بر ساقی عطشان کربلا
 » راهی به سوی اینده
 » ایرانیان ایرانی
 » باشگاه پرواز
 » َ ازدانشگاه آزادقزوین
 » فاطمیون لنجان
 » آذرخش
 » IT فناوری اطلاعات
 » و ناگهان مرگ...
 » مهدی یاران
 » محب
 » y divouneh
 » عطر حضور
 » بهار عشق
 » وبلاگ مرزداران عشق * ایران *
 » ناجی
 » ما اهل دلیم
 » آرمان
 » لــعل سـلـسـبیــل
 » ای دریغااااااااا
 » شهادت
 » می گذره ...
 » چند تکه عاشقانه
 » تاریخ را به یاد اوریم
 » خاکریز ولایت
 » ادبیات
 » عدالت جویان نسل بیدار
 » در حسرت شهادت
 » اخبار دنیای عشق
 » چزابه
 » وبلاگ شخصی مرتضی صادقی
 » تجربه های مربی کوچک
 » آمرین به معروف و ناهیان از منکر
 » مرامنامه عشاق
 » صل الله علی الباکین علی الحسین
 » نماز ریشه ی همه ی خوبیها
 » جدیدترین یوزر پسورد آنتی ویروس nod32- Kaspersky - Avira
 » اللهم عجل لولیک الفرج

جنبش سایبری: بصیرت علوی لبیک یا خامنه ای
طراح قالب


سایر امکانات
 RSS 
POWERED BY
BLOGFA.COM

 

  السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

 

 

حقایقی شگفت انگیزدرباره مک دونالد(پشت پرده برندهای آمریکایی)1

شرکت مک دونالد دارای بزرگترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای فست فود در سراسر دنیا است. این شرکت با فعالیت در 119 کشور روزانه دارای 68 میلیون مشتری است. تاریخ آغاز به کار این شرکت به 1940 باز می‌گردد، وقتی که برادران ریچارد و موریس مک دونالد در کالیفرنیا اولین رستوران خود را راه‌اندازی کردند.تصمیم آنها به استفاده از "سیستم خدمات رسانی سریع" در سال 1948 پایه و اساس شکل‌گیری رستوران‌های فست فود در آینده را رقم زد. البته این سیستم دو دهه پیش از این توسط رستوران زنجیره‌ای وایت کسل (white castle) مورد استفاده قرار می‌گرفت اما عرضه غذا در زمانی کوتاه با مک‌دونالد شناخته شد.دفتر مرکزی این شرکت در ایالت ایلینویس ایالات متحده واقع شده است. بر اساس آمار موسسه اینتر‌برند در سال 2011 مک‌دونالد با ارزش سهامی معادل 35,593 میلیون دلار و 6% رشد نسبت به سال 2010 به عنوان ششمین برند تجاری برتر در دنیا شناخته شد.


مک‌دونالد، بزرگترین رستوران زنجیره‌ای فست‌فود در جهان

در سال 1961 مک‌دونالد برای اولین بار نام و لوگوی تجاری خود که به شکل قوس‌های طلایی (    (Golden Arches     بود و به نوعی سمبل حرف ام به شمار می‌رفت را ثبت کرد. به عقیده کارشناسان شکل خاص و ترکیب رنگ زرد و قرمز استفاده شده در لوگوی مک‌دونالد خود یکی از دلایل جذب کودکان به سمت این رستوران است.

برادران مک‌دونالد اولین شعبه رستوران‌های زنجیره‌ای خود را با کمک ری کراک (Ray Kroc  ) در اوریل 1955 در ایالت ایلینویس امریکا افتتاح کردند و این آغازی بود برای گسترش رستوران‌های زنجیره‌ای مک‌دونالد در سراسر دنیا. البته کراک و برادران مک‌دونالد برای توسعه فعالیت تجاری خود همواره با یکدیگر مشکل داشتند، اما از نقش کراک در موفقیت این نام تجاری در دنیا نمی‌توان به سادگی گذشت.


لوگوی مک‌دونالد که به قوس‌های طلایی معروف است و سمبل حرف ام در زبان انگلیسی است

مک‌دونالد دارای بیش از 31 هزار شعبه و یک و نیم میلیون کارمند در سراسر دنیاست. این شرکت که به عنوان نماد کاپیتالیسم آمریکایی در جهان شناخته می‌شود با صرف هزینه های سنگین تبلیغاتی در صدد حفظ موقعیت خود به عنوان رتبه اول در حوزه مواد غذایی است.

تمرکز و موفقیت این شرکت در امر تبلیغات را از آنجا می‌توان درک کرد که بر اساس تحقیقی در سال 2004 عکس دلقک رونالد مک‌دونالد در میان کودکان شناخته شده‌تر از تصویر مسیح یا جورج بوش بود.

البته این شرکت دارای برند‌های دیگری مانند Piles café   نیز است. این شرکت با توجه به تعداد زیاد مشتریان خود، برای کسب سود بیشتر و با تقلید از استار‌باکس (Starbucks) به معرفی کافی‌شاپ مک‌کافی (McCafe) پرداخت.

اولین شعبه مک‌کافی در 1993 در ملبورن استرالیا افتتاح شد. با گذشت زمان بسیاری از رستوران‌های مک‌دونالد با تقلید از شعبه ملبورن به افتتاح کافی‌شاپ مک‌کافی در درون رستوران کردند و برخی از آنها با 60% فروش بیشتر نیز مواجه شدند. در حال حاضر بیش از 600 شعبه مک‌کافی در سراسر دنیا مشغول فعالیت می‌باشند.


کافی‌شاپ مک کافی که بعضا در خود رستوران‌های مک‌دونالد واقع شده‌اند

این شرکت برای افزایش مشتریان خود به ایده‌های بسیاری مانند ایجاد فضای بازی برای کودکان در کنار رستوران و یا تغییر دکوراسیون دست زد. مک‌دونالد از مدل تجاری جالبی استفاده می‌کند. این شرکت با خرید و افتتاح رستوران‌های خود در نقاط مهم شهرها به نوعی در حوزه املاک نیز فعال می‌باشد. البته این سیاست با توجه به متفاوت بودن شرایط در کشورهای مختلف تغییر می‌کند.

با وجود اینکه مک‌دونالد به عنوان یکی از شرکتهای بزرگ و به ظاهر موفق دنیا شناخته می‌شود اما تعداد افرادی که نسبت به نوع فعالیتها و محصولات این شرکت انتقاد دارند کم نیست. توسعه شرکتها و محصولاتشان در سطح جهانی اگرچه سود زیادی را برای صاحبان این نوع شرکها همراه دارد اما از طرف دیگر داشتن مشتریان و مخطبان بیشتر مسلما انتظارات زیادی را نیز به همراه دارد، مساله‌ای که عمدتا تحت تاثیر سود مالی قرار گرفته و زیاد به آن توجه نمی‌شود و همین موضوع باعث بوجود آمدن و گاها تشدید انتقادات از این شرکتها می‌شود. شرکت مک‌دونالد نیز از این قاعده مستثنی نیست.

روز جهانی ضد مک دونالد

پس از توسعه مک‌دونالد در سطح جهانی، رفته رفته برخی مسائل و مشکلات اخلاقی شهرت این شرکت را تحت تاثیر قرار داد و رفته رفته به تعداد معترضان ضد مک‌دونالد افزود. معترضین حتی روز 16 اکتبر را "روز ضد مک‌دونالد" نامگذاری کردند. این اعتراضات آنجا خود را نشان داد که در شورشهای ضد سرمایه‌داری در انگلیس، رستورانهای مک‌دونالد اولین جایی بود که مورد حمله قرار گرفت. البته بیشترین آسیبی که به شهرت مک‌دونالد وارد شد در خصوص دادگاه مک‌لیبل (McLibel) بود. در این پرونده شرکت مک‌دونالد از فعالانی که به توزیع دست‌نوشته‌هایی با موضوع "مشکل مک‌دونالد چیست" کرده بودند شکایت کرد و انتظار داشت که دادگاه به سرعت حکمی سنگین برای متهمان صادر کند. در عوض این پرونده نزدیک به دو سال و نیم در جریان بود و به یکی از طولانی‌ترین پرونده‌های تاریخ قضایی انگلیس تبدیل شد.


گردهمایی مخالفان در مقابل یکی از رستورانهای مک‌دونالد

مک‌دونالد، دشمن سلامت انسان

یکی از بیشترین انتقاداتی که مک‌دونالد طی 30 سال اخیر با آن مواجه بوده مربوط به غذایی است که در رستوران‌های آن به مشتریان عرضه می‌شود. منتقدین معتقدند که غذاهای عرضه شده در مک‌دونالد یکی از عوامل اصلی شیوع چاقی در میان مردم آمریکا و دیگر کشورهای پیشرفته است. مطالعات پزشکی نشان می‌دهد که میزان افزایش وزن در میان افراد انگلیسی بیش از دیگر کشورهای اروپا در حال بالا رفتن است و یک پنجم از مردم انگلیس به شکل خطرناکی از افزایش وزن رنج می‌برند ( و این در حالی است که مک‌دونالد در انگلیس دارای بیش از 1200 شعبه است). میزان مرگ و میر ناشی از چاقی مفرط در امریکا بش از 300 هزار نفر در سال است که درصد بالایی از چاقی افراد ناشی از مصرف غذاهای فست‌فود است. حال اینکه میزان مرگ‌و‌میر ناشی از مصرف سیگار در همین کشور حدود 400 هزار نفر است. اینجاست که سهم و نقش مک‌دونالد به عنوان بزرگترین رستوران فست‌فود در آمریکا و جهان نمود بیشتری پیدا می‌کند. پس از بررسی ارزش غذایی محصولات مک‌دونالد مشخص شد که غذایی مانند بیگ مک (Big Mac ) و یا مرغ سرخ کرده دارای 910 کالری، 46 گرم چربی (که 13 گرم آن چربی اشباع شده است) می‌باشد و این بدان معناست که این شرکت استانداردهای رژیم غذایی آمریکا را رعایت نمی‌کند. علاوه بر چاقی مفرط، دیابت، فشار خون، بیماریهای قلبی و سرطان نتایج استفاده از چربی زیاد، شکر و نمک است ( موادی که به شکل یکجا و به میزان بالا در محصولات مک‌دونالد وجود دارند).تاثیر استفاده‌ از رژیم غذایی مک‌دونالد در فیلم انتقادی مورگان اسپورلاگ (Morgan Spurlock) به وضوح دیده می‌شود، جایی که او چیزی جز مک‌دونالد را در وعده‌های غذایی خود استفاده نمی‌کند و در نتیجه با 11 کیلو اضافه وزن، افزایش 60 واحدی کلسترول و از دست دادن کبد خود مواجه می‌شود. وی دچار سردرد و افسدگی شده و در نهایت به مصرف مک‌دونالد اعتیاد پیدا می‌کند.


مورگان اسپورلاک در فیلم من دوبرابر (Supersize me)

تاثیر استفاده از محصولات مک‌دونالد برای کودکان نیز بسیار خطرناک است، حال اینکه این شرکت با تحت تاثیر قرار دادن کودکان از طریق تبلیغات تلوزیونی، وسایل بازی کودکان و از همه مهمتر استفاده از شخصیت دلقک رونالد مک‌دونالد هر ماه حدود 90 درصد کودکان بین 3 تا 9 سال را جذب رستورانهای خود می‌کند.


دلقک مک دونالد بیش از 90 درصد کودکان را جذب رستورانهای این شرکت می کند



نوشته شده در  سه شنبه 91/1/22ساعت  3:45 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

حقایقی شگفت انگیزدرباره مک دونالد(پشت پرده برندهای آمریکایی)2

افزایش اعتراضات از سوی حامیان حیوانات

جبهه دیگری از اعتراضات از سوی افرادی است که معتقدند که حیوانات نیز همانند انسانها موجود زنده بوده و شایسته احترام. مک‌دونالد به دلیل نحوه رفتار با حیوانات قبل از کشتن به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. این شرکت بزرگترین ترویج کننده غذاهای گوشتی و بزرگترین مصرف کننده گوشت گاو، دومین مصرف کننده گوشت مرغ در دنیا برای محصولات خود می‌باشد. هجمه انتقادات مربوط به نحوه برخورد با حیوانات در محل‌های نگهداری و کشتارگاه‌های مک‌دونالد است. بر اساس مطالب ارائه شده در دادگاه مک‌لیبل، در مرغداری‌های مک‌دونالد در فضایی کمتر از یک متر و بدون نور تعداد زیادی از این حیوانات نگهداری می‌شود که نتیجه آن 44 درصد ناهنجاری و مشکلات دیگر بهداشتی برای این حیوانات است. در محل‌های دیگر نگهداری حیوانات متعلق به مک‌دونالد نیز همین شیوه رفتار اعمال می‌شود. علاوه بر شرایط نگهداری، مک‌دونالد برای نحوه کشتن حیوانات در کشتارگاه‌ها نیز با هجمه انتقادات مواجه شده است.


اعتراض به نحوه برخورد مک‌دونالد با حیوانات

خوراک  Foie Gras برای اشراف و ثروتمندان

یکی دیگر از مواردی که باعث افزایش اعتراض مخالفان مک‌دونالد شده است مربوط به یکی از غذاهای عرضه شده در این رستوران به نام Foie Gras است.این غذای گرانقیمت که علاوه بر مک‌دونالد در رستوران‌های KFC نیز عرضه می‌شود از جگر پرندگان تهیه می شود. برای تهیه این غذا، جگر پرنده باید از چربی زیاد و حجم بالایی برخوردار باشد و از آنجا که در حالت طبیعی امکان وقوع این امر وجود ندارد، حجم بالایی از غذای چرب و دارای روغن بالا به وسیله دستگاه و به زور به پرنده خورانده می‌شود. سپس پرنده در قفسی کوچک بدون حرکت قرار داده می‌شود تا چربی بیشتری در بدن او ایجاد شود. این شیوه رفتار با حیوانات که به شکل بیرحمانه‌ای صورت می‌گیرد اعتراضات بسیاری را در پی داشته است.

مراحل تولید   Foie Gras

مقایسه جگر معمولی غاز ( راست) با جگر انباشته شده از چربی (چپ)

غذای گرانقیمت و لوکس Foie Gras      آماده سرو برای اشراف

مک‌دونالد و محیط زیست

سرکتها در قبال محیط زیست نیز مسئول هستند و نباید به آنها به عنوان یک ابزار بنگرند. این مساله از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا منعکس کننده تصویر شرکت و احساس و ادراک مشتریان آن شرکت است. برای مثال طی یک نظرسنجی از سوی وال استریت ژورنال 53 درصد از مردم به دلیل مسائل و مشکلات محیطی مربوط به محصول یا تولید کننده از خرید آن محصول امتناع می‌کنند. جدی ترین نگرانی محیطی نسبت به مک‌دونالد این است که این شرکت برای ایجاد یک چراگاه وسیع در برزیل به تخریب جنگل‌های بارانی ان منطقه اقدام کرده است. این اقدام نه تنها موجب از بین رفتن منابع طبیعی می‌شود بلکه بر گرم شدن کره زمین نیز تاثیرگذار است، زیرا جنگل‌های بارانی نقش مهمی در مکانیزم جذب دی اکسد کربن هوا دارند.مک‌دونالد همچنین سالانه از میلیونها تن بسته‌بندی استفاده می‌کند که تنها برای چند دقیقه مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور معمول بسته‌بندی‌های پلی‌استر مورد استفاده برای محصولات مک‌دونالد موجب از بین رفتن گازهای لایه ازن می‌شود. انتقاد دیگری که از این شرکت می‌شود مربوط به تولید میزان بالای زباله آن است. هر رستوران مک‌دونالد در آمریکا روزانه به طور متوسط نزدیک به 110 کیلوگرم زباله تولید می‌کند که با توجه به تولید 410 کیلوگرمی زباله از طرف مراکز توزیع منطقه‌ای شرکت، تعداد زیاد شعبه‌های این شرکت در سراسر دنیا و هزینه بالای از بین بردن این میزان زباله به اهمیت بالای این موضوع می‌توان پی برد.

نقض حقوق کارگران

یکی دیگر از انتقاداتی که همواره مک‌دونالد با آن مواجه بوده مربوط به شرایط کار و سیاستهای این شرکت در قبال کارکنانش است. این شرکت دارای بیش از یک و نیم میلیون نفر کارمند در سراسر دنیاست که بیش از نیمی از آنها افراد زیر 21 سال هستند. سیاست شرکت در استخدام افرادی با این محدوده سنی به این معناست که بیش از نیمی از کارکنان مک‌دونالد از حداقل حقوق برخوردار هستند. وارد شدن عبارت McJOBدر سال 2003 در فرهنگ لغت وبستر که به معنی نوعی از کار با حقوق پایین است نیز بیانگر این موضوع است.


عبارت Mcjob که به معنی شغلی با درآمد پایین است

یکی دیگر از مشکلاتی که کارکنان این شرکت با آن مواجه هستند کار در شرایط نامناسب،تبیض نژادی، بالا بودن غیر قانونی ساعت کار و پایین بودن شرایط بهداشتی و ایمنی در محیط کار است. البته به دلیل عدم وجود اتحادیه‌های کارگری در درون مک‌دونالد، اقدامی در خصوص تغییر شرایط کارکنان این شرکت صورت نگرفته است. بر اساس نظریه سهامداران میلتون فریمن، نیازها و انتظارات کارکنان به اندازه انتظارات مشتریان از اهمیت بالایی برخوردار است.

کودکان قربانی سیاستهای بازاریابی مک‌دونالد

اریک اسکلوسر (Eric Schlosser) در کتاب خود با نام ملت "وابسته به فست‌فود" که در سال 2001 به چاپ رسید به انتقاد از سیاستهای بازاریابی مک‌دونالد پرداخت. به عقیده وی این شرکت با ایجاد سیاستهای بازریابی به تقلید از شرکت والت دیزنی و ایجاد شخصیتهایی مانند دلقک رونالد مک‌دونالد و همراهش برای جذب بازار کودکان تمرکز ویژه‌ای کرده است. به عقیده کارشناسان بازاریابی این اقدام نه تنها موجب جذب کودکان، بلکه خانواده‌های آنها نیز می‌شود. از همه مهمتر این تاکتیک موجب حفظ محبوبیت این برند در دوره بزرگسالی و ایجاد نوعی حس نوستالژی در میان افراد خواهد بود.


دلقک رونالد مک‌دونالد، شخصیت محبوب کودکان

به عقیده اسکلوسر، مک‌دونالد با نفوذ در میان مدارس از طریق اسپانسرشیپ موفق به کاهش مالیات‌های خود شده است. بر اساس منابع وی 80% کتابهایی که از سوی فرد یا موسسه‌ای مورد حمایت مالی قرار می‌گیرند حاوی مطالبی به سود حمایت کننده کتاب هستند و مسلما مک‌دونالد نیز از این قاعده مستثنی نیست. به عقیده نویسنده بی احترامی به حامیان مالی در مدارس با مجازات همراه خواهد بود. یکی از این موارد مربوط به دانش آموزی به نام مایک کامرون بود که به دلیل پوشیدن لباسی به رنگ آبی (که نماد شرکت پپسی، رقیب کوکاکولا است) در روز کوکاکولا (Coke Day) و هماهنگ نبودن با لباس مشکی و قرمز دیگر دانش‌آموزان، از تحصیل معلق شد.


غذاهای مک‌دونالد، تهدیدی جدی برای سلامت کودکان

با توجه به انتقادات موجود و تلاشهای مک‌دونالد در جهت رفع کمبودها و بهبود شیوه عملکرد (بر اساس ادعای مدیران شرکت) واضح است که سیاستهای اخلاقی این شرکت تنها در حد شعار بوده و اقدامی تاثیرگذار در جهت تغییر و بهبود شرایط از سوی شرکت صورت نکرفته است. بیشتر تلاشها حالت توصیفی داشته و بر اساس اهداف آینده ترسیم شده است و نه آنچه تا کنون انجام شده است. به عبارت ساده تر تلاشهای این شرکت بیشتر در جهت امیدوار نگه داشتن مردم به بهبود شرایط در اینده است تا مطمئن ساختن آنها.

ارتباط با ماسون‌ها

یکی از موضوعاتی که بسیاری به وجود آن اعتقاد دارند، ارتباط این شرکت (همانند بسیاری از غول‌های چند ملیتی) با گروه فراماسونری است. بسیاری شکل خاص لوگوی این شرکت را یکی از نشانه‌های فراماسونری بودن این شرکت می‌دانند. به عقیده این افراد لوگوی مک‌دونالد تنها بیانگر حرف M نبوده و به نوعی بیانگر علامت خاص فراماسون‌ها است.برخی دیگر نیز معتقدند اگر لوگوی مک‌دونالد را 90 درجه در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید شباهت بسیاری به عدد 3 خواهد داشت. این شماره بخشی از عدد 13 و معروف فراماسون‌ها است. از طرف دیگر خود حرف M هم سیزدهمین حرف انگلیسی به شمار می‌رود.

مک‌دونالد، یکی دیگر از حامیان اصلی رژیم صهیونیستی

افتتاح اولین شعبه مک‌دونالد در اسرائیل به سال 1993 در تلاویو بازمی‌گردد. این شرکت دارای 80 رستوران و 3000 کارمند اسرائیلی است. مک‌دونالد نیز همانند دیگر شرکتهای بزرگ آمریکایی یکی از حامیان بزرگ اسرائیل به شمار می‌رود. جک ام. گرینبرگ (Jack M. Greenberg) که ریاست این شرکت را بر عهده دارد مدیر افتخاری اتاق بازرگانی مشترک آمریکا-اسرائیل و موسسه Metropolitan Chicago است.بر اساس وبسایت صندوق سرمایه‌گذاری یهودیان شرکت Metropolitan Chicago شرکت مک‌دونالد یکی از حامیان اصلی این صندوق به‌شمار می‌رود. این شرکت از طریق کمیته اسرائیلی خود در این صندوق در راستای حفظ و تقویت حمایت اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک آمریکا از اسرائیل در تلاش بوده و به مانیتورینگ و در صورت لزوم پاسخ به پوشش رسانه‌ای اسرائیل مشغول است.


قدردانی انجمن یهودیان شیکاگو از حامایتهای گسترده مک‌دونالد

صندق سرمایه‌گذاری یهود مجری برنامه مسافرت تابستانی خانوادگی به اسرائیل است. در این برنامه خانواده‌ها به بازدید از پایگاه‌های نظامی اسرائیل و ملاقات با سربازان اسرائیلی می‌پردازند. این صندوق در راستای مشارکت در برنامه اسرائیل سالانه 1.3 میلیون دلار برای توسعه شهرک صهیونیستی Kiryat Gat و برنامه های عمرانی در آن کمک مالی اختصاص داده است.



نوشته شده در  سه شنبه 91/1/22ساعت  3:44 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

فیلم مبتذل Circumstance 2011

بررسی فیلم مبتذل و ضد ایرانی ” شرایط- Circumstance ” فیلمی که تماما خلاف واقعیات موجود در ایران را به تصویر میکشد.

فیلم مبتذل و ضد ایرانی “شرایط” Circumstance – این فیلم نگاهی دارد به خانواده ای نوگرا در تهران. فیلم زندگی دختر شانزده ساله این خانواده، عاطفه و دوست او شیرین را نشان می‌دهد که پدر و مادرش به دلیل مخالفت با حکومت ایران اعدام شده‌اند.در این فیلم که به زبان فارسی ساخته شده به ترویج همجنسگرایی، زیرسئوال بردن احکام شرع اسلام و تعصب و حیای جامعه ایرانی پرداخته شده است…این فیلم به دلیل تمایلات همجنسگرایی موجود در آن، ابراز شخصیت، و پرداختن موانع به اصطلاح فرهنگی در ایران، توجهات زیادی را در جشنواره ساندنس 2011 آمریکا به خود جلب کرد. کارگردان فیلم، که یک زن ایرانی‌الاصل متولد آمریکاست، این فیلم را در لبنان ساخته است. وی به رویترز اظهار داشته است: «امیدوارم با این کار زمینه‌ جدیدی در سینمای ایران به وجود آورده باشم. این فیلم به مسائل زیادی می‌پردازد که سینمای ایران قبلا به آنها توجهی نداشته است از جمله تمایلات جنسی، مذهب، تعصب، عقده‌های روحی. بعید است که در ایران به این فیلم نگاه مثبتی داشته باشند چون عنصر مقاومت را در جوانان ایرانی و تلاش و آرزوی آنها برای عبور از موانع و محدودیت‌ها را به نمایش می‌گذارد.»

بارها پیش آمده فیلمی را مشاهده کرده ایم که در آن به فرهنگ و زندگی مردم دیگر نقاط دنیا پرداخته می شد یا به زبان ساده تر، از آن انتقاد می کرد. به عنوان مثال چند سال پیش فیلمی کمدی با عنوان « بورات » ساخته شد که در آن مردی به نام بورات از کشور قزاقستان به آمریکا می آمد و عاشق پاملا اندرسون می شد!. اگرچه « بورات » فیلمی کمدی بود اما دقایق ابتدایی فیلم که جامعه عقب افتاده و مهمتر از همه، فرهنگ ضعیف مردم قزاقستان را به تصویر می کشید ، توهین آشکاری بود به مردم قزاقستان ( هرچند آنها چندان واکنشی به این فیلم نشان ندادند! ). به خاطر دارم در آن زمان هرکسی که « بورات » را تماشا می کرد، مردم قزاقستان را به تمسخر می گرفت و حتی کار به جایی کشیده شده بود که برای مثال یک ملت عقب افتاده، همیشه از مردم قراقستان نام برده می شد!.


حالا فیلمی با نام « شرایط » اکران شده که اگرچه جدی و مصمم است، اما تصویری خلاف واقع از آنچه که در کشورمان وجود دارد ارائه کرده است. شاید خیلی از شماها به من ایراد بگیرید که به دلائل مختلف در حال انتقاد از این فیلم هستم و آن را کوچک می دانم ، اما باید خدمتتان عرض کنم که « شرایط » در بهترین حالت ممکن یک فیلم به شدت متوسط است که فقط به درد جناح های چپ سیاسی و یا کلا کسانی که همیشه با همه چیز مخالف هستند می خورد!.فیلم مغلطه ایی است از انواع و اقسام مشکلات که همه آنها در یکجا جمع شده اند. دین و مذهب ، همجنسگرایی، سرکوب ، آزادی و موضوعاتی از این دست، در فیلم « شرایط » به شکل کاملاً مضحک و ناشیانه ایی مورد بررسی قرار گرفته است.
« شرایط » درباره دختری به نام عاطفه ( نیکول بوشهری ) و دوست صمیمی اش شیرین ( سارا کاظمی ) است. این 2 با یکدیگر بسیار صمیمی و راحت هستند؛ آنها مدام سربه سر همدیگر می گذارند و گهگاهی هم شوخی های ناجور انجام می دهند!. عاطفه و شیرین عاشق این هستند که به جشن های شبانه بروند و در آنجا یک دل سیر برقصند و مشروب مصرف کنند و … بعد از مدتی این 2 در می یابند که احساساتشان کمی فراتر از 2 دوست معمولی است و به همین جهت یک شبه رابطه فیزیکی را هم به دوستیشان اضافه می کنند!. پدر عاطفه فردی ثرتمند و روشنفکر به نام فیروز ( سهیل پارسا ) و مادرش هم یک جراح به نام آذر ( نسرین پاک خو ) است. مادر عاطفه علی رغم اینکه می داند دخترش تشنه آزادی است اما به او می فهماند که باید خودش را با شرایط وفق دهد و به عبارت ساده تر به او می گوید که ” بشین سر جات!”. عاطفه برادری هم به نام مهران (رضا سیکسو صفائی ) دارد که به تازگی به کمک موسسه توانبخشی موفق به ترک اعتیاد شده و حالا بصورت کاملاً سالم به نزد خانواده اش بازگشته است.

مهران در گذشته یک نوازنده موسیقی بوده اما اکنون بجای ادامه دادن رشته تخصصی اش، تصمیم می گیرد تا یک آدم مذهبی خشک باشد و به نیروی امنیت اخلاقی بپیوندد تا با زنان و مردان هنجار شکن جامعه مبارزه کند!. مهران که از رفتارهای آزادی خواهانه! خواهرش آگاه است، او را آزار می دهد و مدام به او اعلام می کند که وی یک هرزه است!. اما اوضاع زمانی بدتر می شود که مهران عاشق دوست عاطفه یعنی شیرین می شود و این در حالی است که عاطفه و شیرین همجسگرا هستند و… مریم کشاورز، کارگردان این فیلم فارغ التحصیل دانشکده فیلم نیویورک بوده و بیشتر عمر خود را هم در خارج از ایران زندگی کرده است. اصلی ترین ضعف فیلم هم به این موضوع بر می گردد که کارگردان هیچ تصویر واضحی از جامعه کنونی ایران نداشته است و تمام موضوعاتی هم که در فیلم به آن پرداخته می شود ، رنگ و بویی کاملا کهنه و غیرواقعی دارد!.


تصویر جامعه کنونی ایران در « شرایط » هیچ ارتباطی با جامعه امروز ایران ندارد. در فیلم دختران سوار بر ماشین خود در حال تردد در خیابان هستند که ناگهان ماشینی به آنها نزدیک می شود و آنها فریاد می زنند : کمیته!!. در عجبم که چطور خانم کشاورز که مدعی هستند در ایران هم زندگی کرده اند، به این نکته توجه نکرده اند که مسائلی نظیر کمیته مدتهاست که دیگر وجود خارجی ندارد. یا در صحنه ایی ما شاهد این هستیم که در رادیو این خبر به این شکل خوانده می شود : برادران سپاه یک گروه ضد انقلاب را دستگیر کردند!. به نظرم اطلاعاتی که سرکار خانم کشاورز از ایران داشته اند ، همگی مربوط به پدر و مادر محترمشان بوده که در اوایل دوران تشکیل جمهوری اسلامی در ایران زندگی می کردند، زیرا تقریباً تمام دیالوگ های فیلم رنگ و بویی متعلق به دهه ی 60 دارد. « شرایط » حتی در بحث تعریف شخصیت ها هم دچار تناقضات فراوانی است. به عنوان مثال رئیس بسیج که مهران برای آنها کار می کند، فردی مذهبی و خشک است اما در لحظاتی از فیلم، مهران وی را به یک پارتی که مملوء از مشروبات الکلی و خانمهای بی حجاب است، دعوت می کند و حیرت ما تماشاگران ایرانی را بر می انگیزد!یا در یک صحنه ای دختران را می بینید که در حال راه رفتن در خیابان هستند و نقاشی پشت شان و ماشین های در خیابان کاملا برعکس چیزی که می بینیم است …


در کل باید عرض کنم که از این نوع گاف ها به شکل کاملاً آزاردهنده ایی در فیلم خواهید یافت. مشکل دیگر « شرایط » این است که خودش هم تعریف درستی از جامعه آزاد ندارد. تمام حرف خانم کشاورز در این فیلم این بوده که اگر به پارتی بروید و توی سر و کله همدیگر بزنید، آزادید!. این نوع نگرش خام به مشکلات جامعه ایران باعث شده تا « شرایط » در لحظاتی حتی برای تماشاگر خنده دار به نظر برسد. اینکه در یک پارتی ملت از سر و کول هم بالا بروند، به سمت همدیگر مشروب پرتاب کنند و… موقعیتی نیست که در ایران مقبولیت چندانی داشته باشد.

از طرفی دیگر تصویری که خانم کشاورز در این فیلم به تماشاگر خارجی ارائه داده این است که عموم مردم ایران انسانهای خشن و بی روحی هستند که فقط قصد آزار و اذیت دیگران را دارند!. یکی از مهمترین مسائلی که در نقد یک اجتماع صورت می گیرد این است که افکار مردم را به شکل واحد دسته بندی نمی کنند و در اصل از نفوذ عقاید و باورهای مردم درصد می گیرند و… در واقع می خواهم بگویم که خانم کشاورز در این فیلم انتقادی برخلاف رویه معمول، نتوانسته نگاهی منتقدانه به جامعه ایران داشته باشد و به جای آن ترجیح داده تا دیدگاه شخصی اش را در مورد ایران به معرض نمایش قرار دهد . حتی دیالوگ های سیاسی بازیگران فیلم هم بسیار خام و ابتدایی از زبان شخصیت ها خارج می شود. مطمئن هستم که ایرانیهای داخل ایران به خوبی می توانند تشخیص دهند که جنس دیالوگ گویی های فیلم کاملا یک طرفه و به دور از نقد منصفانه صورت گرفته است. لوکیشن فیلم یکی دیگر از دلائلی است که مخاطب ایرانی با « شرایط » ارتباط برقرار نمی کند. « شرایط » با توجه به عدم امکان فیلمبرداری در ایران، در لبنان فیلمبرداری شده است. در ابتدای فیلم گفته می شود که محل وقوع اتفاقات فیلم شهر تهران است اما شما می توانید در این فیلم انواع دکورهای عربی را در شهر بیابید. مردم در این شهر با ماشین های اروپایی رفت و آمد می کنند و حتی یک پیکان هم در خیابان پیدا نمی شود!.مشکل اینجاست که حتی شکل لباس پوشیدن شخصیت های فیلم هم چندان به ایرانی ها شبیه نیست. تنها نکته قابل توجه در « شرایط » روابط بین عاطفه و شیرین است. البته این را هم باید اضافه کنم که جنس رابطه این دو چندان ایرانی نیست، به همین دلیل اتفاقاتی هم که در بین آنها رخ می دهد چندان برای تماشاگر ایرانی قابل لمس نیست. اینکه عاطفه و شیرین به دلیل مشکلات جامعه به همجنسگرایی رو بیاورند ، چیزی است که فقط از تفکرات یک کارگردان که هرگز در ایران زندگی نکرده خارج می شود!. با این حال همانطور که گفتم این بخش از فیلم حداقل قابلیت تماشا دارد. یکی از اتفاقات تازه در فیلمسازی ایرانی که به نظر می رسد در آینده هم پررنگ تر شود، بحث استفاده از زبان تند و نمایش صحنه های جنسی است . من فیلمهای زیادی که در وصف ایران ساخته شده دیده ام که همگی آنها در این فرهنگ مشترک بودند که شخصیت هایشان با زبان رکیک با یکدیگر صحبت نمی کردند. این حقیقتی است که در جامعه ما مردم در یک جمع یا هنگام صحبت با جنس مخالف هرگز از زبان رکیک استفاده نمی کنند اما در « شرایط » به هیچ عنوان این شرایط حاکم نیست. در این فیلم شخصیت ها به شکل کاملا خجالت آوری با الفاظ رکیک تکلم می کنند. مشکل دیگر « شرایط » ، نمایش بی پروای صحنه های جنسی است که حداقل من اولین بار است با چنین غلظتی در یک فیلم ایرانی شاهد بوده ام. خیلی نمی خواهم به این موضوع بپردازم اما آیا ما به مرحله ایی رسیده ایم که باید همسو با سینمای جهان از صحنه های جنسی در فیلمهایمان استفاده کنیم؟ خدا بخیر کند!.

بیشتر بازیگران فیلم « شرایط » برای اولین بار است که در جلوی دوربین قرار گرفته اند. نیکول بوشهری و سارا کاظمی دو بازیگر جوان این فیلم هستند که کاملاً مشخص است هرگز در عمرشان ایران را ندیده اند. تنها بازیگری که در « شرایط » کارش نسبت به بقیه قابل قبول تر است ، رضا سیسکو صفائی است ( این کلمه سیسکو بدجوری عجیب و غریب هست! ). شاید اگر یک ایرانی نبودم می توانستم از این فیلم لذت ببرم و برای ایرانیهای بیچاره تاسف بخورم ، اما من یک ایرانی هستم و بر حسب اتفاق در جامعه ایران هم بزرگ شده ام!. من نمی توانم به جزییات فیلم بی توجه باشم و صرفاً به داستان اصلی فیلم توجه کنم. کافی است نگاهی به نقدهای منتقدان خارجی درباره این فیلم بیندازید تا با واژه هایی نظیر ” یک فیلم از یک بدبختی بزرگ ” ، ” ایران عقب افتاده ” و… بسیاری دیگر از جمله ها روبرو شوید. اصلی ترین دلیل مقبولیت چنین فیلمهایی در سرتاسر جهان این است که ایران مدتهاست نتوانسته در سینما حرفی برای گفتن داشته باشد و تا مادامی که چنین باشد، باید فیلمهایی نظیر « شرایط » را تماشا کنیم و از اینکه مردم دنیا به ما بخندند شرمسار باشیم. به نظرم زمان آن رسیده که از سینماگران داخلی نظیر اصغر فرهادی بیشتر حمایت کنیم تا شاید حداقل بتوانیم خودمان را در دنیا با چهره ایی بهتر و متمدن تر نشان دهیم!


در پایان باید بگم که « شرایط » تلاشی ناشیانه برای به تصویر کشیدن مشکلات داخلی جامعه ایران بوده است. مریم کشاورز سعی داشته در « شرایط » مشکلات جوانان را زیر ذره بین ببرد و به دنیا نشان دهد که مشکلات جوانان ایرانی چیست. اما نهایت مواردی که خانم کشاورز توانسته به آن فکر کند این است که ” جوانان مواد مخدر می خواهند ، پارتی می خواهند ، فرار از مدرسه می خواهند ، همجسگرایی می خواهند و… “. باید یک خسته نباشید بزرگ به خانم کشاورز بابت این قدرت درک از جامعه تقدیم کنم و امیدوار باشم که ایشان در آینده دید اجتماعی شان را نسبت به جامعه کنونی ایران کمی گسترش دهند. « شرایط » همانطور که گفتم برای کسانی ساخته شده که کلاً مخالف با ایران هستند.

ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که خانم کشاورز پیش از ساخت این فیلم با مسئولین جشنواره ساندنس درباره ساخت این فیلم صحبت کرده بود و آنها هم اعلام کردند که خانم کشاورز را حمایت خواهند کرد!. خب نتیجه تعامل این 2 را می توانید در فیلم « شرایط » ببینید؛ شخصیت های ایرانی، رابطه جنسی آمریکایی!.



نوشته شده در  چهارشنبه 90/10/14ساعت  3:15 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

نقد و بررسی فیلم The Rite

هنگامی در سال 1969 فیلم “بچه رزماری” رومن پولانسکی برپرده سینماها رفت ، در واقع به نوعی نیمه پنهان ماه نمایان شد!یعنی در حالی که تا آن تاریخ کسی از شیطان پرستی و شیطان پرستان و فرقه منسوب به آنها خبری نداشت ، ناگهان جامعه آمریکا و هالیوود با پدیده ای تکان دهنده مواجه شدند که مثل موجود سری فیلم های “بیگانه” درون آنها رشد کرده و بزرگ شده بود و حالا با شکل و شمایلی کریه ، خود را نشان داده و از درون آن جامعه بیرون می زد. هالیوودی که تا آن روز به حضور اخلاقیات و نمادهای مذهبی در آثارش  تظاهر می کرد و به عنوان ویترین جامعه دینی آمریکا، خود را در مقابل سینمای ضد اخلاقی اروپا ، حافظ معنویت و کرامت انسانی می دانست و اینک در برابر یک پرده دری ضد دینی قرار گرفته بود. سینمایی که تا آن روز ، جان فوردش به قرار دادن سمبل های کاتولیسم در فیلم های وسترن معروف بود و آلفرد هیچکاک در فیلم “اعتراف می کنم” ، مقام کشیش را تا آنجا بالا می برد که حتی در آستانه محکومیت جنایی هم حاضر نیست اسرار قاتلی که نزدش اعتراف کرده را برملا سازد و هنری کینگ درباره قدیسه ای به نام برنادت فیلم می ساخت و بزرگانش مانند دیوید وارک گریفیث و هنری کاستر و ویلیام وایلر و نیکلاس ری و حتی امروز مارتین اسکورسیزی و مل گیبسون ، بخش هایی از زندگی عیسی مسیح ، را جلوی دوربین می بردند.اما به راستی در سال 1969 چه اتفاقی افتاده بود که موضوع شیطان پرستی و شیطان پرستان را به سینمای هالیوود آورد و درواقع پرده از یک سری مکنونات جامعه آمریکایی برداشت؟اگرچه گروهی از شیطان پرستان آمریکا ، فیلم”بچه رزماری” را افشای اسرار فرقه شیطان پرستی به شمار آورده و در یک عملیات تکان دهنده به خانه رومن پولانسکی حمله برده و در غیاب وی ، همسر باردارش (شارون تیت) را به طرز فجیعی به قتل رساندند اما گروهی دیگر ، فیلم یاد شده را اعلام موجودیت فرقه شیطان پرستی دانستند. چراکه یکی از سرکردگان این فرقه به نام آنتوان لاوی در افتتاحیه فیلم شرکت داشت و در واقع عملیات قتل شارون تیت ، یک ابراز وجود و قدرت نمایی از سوی شیطان پرستان جامعه آمریکا به حساب آمد.اما واقعیت دیگر این بود که سال 1969 در تقویم ماسونی آمریکا ، یک سال سرنوشت (قرن) محسوب شده بود ، مثل 1999 یا 1966 (که رمان شیطانی “طالع نحس” در همین تاریخ نوشته شد) که همگی از اعداد و نمادهای عددی شیطان پرستانه و فراماسونی استفاده کرده بودند.فیلمی به نام “هگزان” ساخته  بنیامین کریستن سن ، تاریخچه مصوری از رشد و توسعه علوم غریبه ارائه می داد که به همین اعداد و سالها ارجاع داشت. جالب اینکه تولید فیلم مذکور در سال 1919 آغاز شد ولی پس از مدتی به دلائل نامشخص به آرشیو رفته و نمایش آن در همان سال 1969 رونمایی گردید که فیلم “بچه رزماری” ، شیطان پرستی را به هالیوود آورد!!در واقع از این تاریخ ، ساخت نوعی از فیلم های آخرالزمانی در دستور کار کمپانی های هالیوود قرار گرفت(یا درواقع نوزایی شد) که بعدا به فیلم های آخرالزمانی دینی مشهور شدند.در این گونه فیلم ها ، یک مفهوم ظاهرا دینی در جدال دیرپای خیر و شر ، سر برمی دارد و در این نبرد کهن ، فرجامی شبه دینی را برای بشریت رقم می زند. فرجامی که در کتب تحریف شده عهد عتیق آمده ، به مسیحیت پروتستانی سرایت نموده و به خصوص در کتب فرقه های منشعب از آن مانند پیوریتن ها و اوانجلیست ها  تحت عناوینی همچون مکاشفات یوحنا به منصه ظهور رسیده است.همان فرجامی که اساسا برای تحققش ، قاره نو کشف شد و ایالات متحده آمریکا بوجود آمد. جالب است که امروزه دیگر امر پنهانی نیست که بنیانگذاران آمریکا ، گروهی از فراماسون ها و حتی شیطان پرستان بودند که آرمان ها و مقاصد این فرقه های صهیونی را در عمق ساختار سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی غرب جدید در ایالات متحده گنجاندند.( در اولین فیلم های هالیوود مانند “تولد یک ملت” ساخته دیوید وارک گریفیث در دوران صامت و یا محبوبترین آثار این به اصطلاح کارخانه رویا سازی همچون “برباد رفته ” ویکتور فلیمینگ ، این آرمان ها در نگرش نژاد پرستانه قهرمان های داستان  و عملیات شیطانی کوکلوس کلان ها کاملا نمایان است).

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...


نوشته شده در  شنبه 90/8/28ساعت  10:40 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

فرسنگها فاصله تا سعادت آباد

مازیار میری از جمله کارگردانان جوانی است که احساس می شود که دچار نوعی گم گشتگی در اهداف و راه در سینما شده است، به گونه ای که در فیلم سعادت آباد نشان می دهد او در یافتن راه سعادت جامعه نیز دچار بهت و حیرت است. اگر توجه کرده باشید در تیزرهای تلویزیونی که برای آگهی این فیلم پخش می شود، شما هنرپیشه این فیلم مهناز افشار را می بینید که با پرداختن به نظریه سعادت آباد سعی می کند معنای سؤال برانگیزی از آن ارائه نماید و بدین وسیله مردم را ترغیب نماید که از این فیلم دیدن نمایند.
مازیار میری کیست؟ مانند همه هنرمندان جوان او آدم با استعدادی است که سینما را نیز به خوبی می شناسد ولی آنچه متأسفانه سبب می شود این هوش و استعداد او تحلیل برود یا سؤال برانگیز شود نحوه نگرشی است که وی در بازخورد فیلم هایش در جامعه رواج می دهد. وی در واقع سعی ندارد که شیرینی امید را در کارهایش بگنجاند شاید امید در کارهای وی وجود داشته باشد ولی نومیدی در آنها غلبه بر هر چیز را هدف قرار داده است!! البته جای شگفتی نیست چرا که الان اغلب هنرمندان ما سعی دارند با پز روشنفکری به افتخار چسبانیدن مدالومی از آن بر سینه شان افتخار کنند.
خصوصیت دیگری که مازیار میری در همنوایی با دیگر روشنفکران سینما از خود بروز می دهد تکراری بودن تم و موضوع فیلمنامه است که در آثار این چنینی ما بارها مشاهده کرده ایم. البته همه اینها که گفتیم دلیل نمی شود که مازیار میری را در زمینه پرداختن به موضوع خانوادگی و اجتماعی بخواهیم یکسره زیر سؤال ببریم. ولی گرایش او به خصوص در ساختار فیلمنامه این سیاه نمایی را تشدید می کند و اثری از امید و امیدواری باقی نمی گذارد .
چون قبلا ما این موضوعات و زمینه های اصلی را در فیلم هایی مانند «پری» ساخته داریوش مهرجویی؛ جدایی نادر از سیمین، اصغر فرهادی و الخ دیده ایم. تفکر حاکم بر پری یا همان نمایش عروسک ایبسن حاکی از نفوذ فمینیسم در جامعه غرب قرن نوزدهم است و نگرش نویسنده را در فریاد بی صدا و مظلومانه، یک زن در جامعه غربی نشان می دهد که مهرجویی عینا همان نسخه را برای ما لازم می بیند؛ همین تفکر در شکل امروزی ترش را در جدایی نادر از سیمین می بینیم که زنی با آزادی کامل می خواهد به کشورهای خارجی سفر کند، اقامتی داشته باشد و برای همین تقاضای طلاق کرده ولی این تقاضا در دو سه گره اصلی گیر می کند که اولین آن دخترشان است!! دومین مسئله وجود پدرشوهرش است و گره بعدی که ماجرا بر آن سوار می شود رابطه کاری با خدمتکاری است که ادعا می شود که نادر باعث سقط بچه در شکم وی شده است.
محوریت تمامی این کارها جالب است که از یک دروغ کوچک ناشی می شود چنان که در فیلم «سارا» سارا با گفتن یک دروغ به شوهر بیمارش کل ماجرا را بر آن شکل داده و داستان فیلم را در این محور می گنجاند تا فمینیسم را براساس آن ثابت کند!! در جدایی نادر از سیمین نیز ما ماجرای فمینیسم و آزادی زن را بر داستانی مبتنی بر دروغ می نشانیم، دروغی که نادر می گوید و بستری برای شکوفایی داستان فمینیسم می شود اما در «سعادت آباد» دروغ به شکل علنی تری و بارها مورد توجه واقع می شود!!
...و اما داستان سعادت آباد!!
به مانند داستان فیلم سارا قصه سعادت آباد از یک میهمانی آغاز می شود و یاسی- که نقش او را لیلا حاتمی بازی می کند- قرار است در این مهمانی خبری را به همسرش بدهد. و آن خبر بارداربودنش خواهدبود!! در این مهمانی البته خبرهای زیادی خواهدبود و دو زن دیگر که از دوستان او هستند ، نیز با خبرهایی که به دروغ از شوهرانشان پنهان نموده اند دراین جشن مهمانی که به مناسبت تولد شوهر یاسی (حامد بهداد) برقرار است رازشان را افشا خواهندکرد.
روابط؛ روابط پیچیده ای نیست همه با هم خیلی راحتند و حدودی برای یکدیگر قائل نیستند، خیلی صمیمی و راحت با یکدیگر برخورد دارند. دراین میان فقط علی (امیر آقایی که ایفاگر نقش شوهر مهناز افشار در این فیلم است) قدری متفاوت می نماید؛ چه ، با جلوه دادن شخصیتی تودار و حساس و با حساسیت های پردامنه اش گاهی اوقات باعث آزار اطرافیان می شود. البته او گاه با حساسیت تعصب آلودش مبنی بر حفظ حریم خانواده جنبه های مثبتی از خود بروز می دهد که متفاوت بودنش را نشان می دهد.
در واقع در اینجا ما وارد بحث روانشناسی شخصیت ها و روانشناسی خود فیلم از لحاظ ساختاری و محتوایی می شویم. ابتدا ما روانشناسی ساختاری خود فیلم را طرح می کنیم؛ با تدقیق و تعمیق بیشتر ما به مسئله رفاه زدگی بیش از حد!! مضار برج نشینی و فساد بیش از حد آن و تأثیر آن در زندگی اجتماعی و فردی شخصیت ها می پردازیم. در واقع زندگی برج نشینی فاقد آن روح و گرمی لازم برای تداوم حیات مثبت قلمداد می شود. این طرز تلقی به کل زندگی هم تعمیم داده می شود و قس علی هذا!!
نکته باریک تر از مو در همین جاست. کارگردان با چه مستمسکی همه خوب های جامعه را به حاشیه می راند؟ گیرم که کارگردان با حس روشنفکرانه خویش نمی تواند درباره مثبت انگاری در جامعه خویش اغراق کند، ما هم این را نمی خواهیم، ولی از یک کارگردان متعهد انتظار می رود که همه جامعه و آدم های آن را سیاه تصویر نکند، نکته ای که در این فیلم به درشتی تصویر شده است. حتی وجود تعصب در علی با شکی برجسته و اغراق شده و نهایتاً منجر به خشونت علیه همسرش به کجی نگریسته و نمایانده می شود.
این در واقع نقطه ورود ما به مبحث روانشناختی و چگونگی آن در این فیلم می باشد که پیش روی ما گشوده می شود. به راستی جنبه روانشناختی افراد و شخصیت ها در این فیلم چگونه ترسیم و تصویر شده است؟! این مسأله ای است که ما با ورود به فیلم از باب منفور دروغ درمی یابیم؛ آیا فیلم کوششی در این مسأله دارد که منفور بودن دروغ را بنمایاند یا اصلا تلاشی در جهت اثبات این مسأله معرفتی صورت نمی گیرد؟ شاید بتوان به فیلم مازیار میری در جهت طرح تأثیر این مسأله در سوء تفاهمات بعدی در فیلم یا ایجاد شکاف در زندگی های شخصیت های فیلم امتیازی داد ولی بی سرانجامی این طرح از اینجا آغاز می شود که دروغ گفتن ها ادامه می یابد و شکاف در زندگی ها را بیشتر و بیشتر می کند. چراکه برای شخصیت های فیلم دروغ به صورت یک امر عرفی درآمده و به قول معروف یک عادت روزمره شده است؛
ما نمی خواهیم حتماً فیلم به ما یک پیام اخلاقی روشن بدهد ولی جایگاه اخلاقی نفی دروغ در این فیلم مشخص نیست!! و این مشخص نبودن ما را در رابطه با شناخت شخصیت ها نیز دچار تردیدهای اساسی می کند که واقعاً آیا می توان به رازی در این شخصیت ها به جز اتکاءشان به دروغ هم پی برد؟
به هرحال این فیلم را که گویا میل مازیار میری می خواسته به صورت فیلمی فمینیستی درآورد متأسفانه به صورت فیلمی درآمده است که بیشترین میزان تأثیر را به گسترده شدن نقش دروغ داده است و متأسفانه نتیجه آن نیز به ماندگاری این نقش می انجامد!! و گویا انسانها حتی اگر شده برای حفظ زندگی خویش هم شده باید همیشه نقش دروغگو را در زندگی خویش ایفاء کنند و دروغ را همراه خویش داشته باشند؛ به ظاهر به یکدیگر محبت می نمایند ولی در واقع نه تنها از آن خبری نباشد بلکه توأم با خیانت هم باشد.
این مسأله در زندگی مهناز افشار و امیر آقایی به طرز خطرناکی و در زندگی لیلا حاتمی و حامد بهداد به طرز خطرناک تری وجود داشته و نمود می کند. فمینیسم رفتاری خودخواهانه در زندگی مهناز افشار وی را وادار می کند که وی خودخواهانه نسبت به از بین بردن بچه ای که حاصل یک زندگی مشترک است اقدام نماید. چراکه وی می خواهد برخلاف میل شوهرش به کاری مبادرت ورزد و در خارج از کشور سکنی گزیند. بدیهی است که در این راه به خود حق هم می دهد که از سلاح دروغ استفاده کرده و سود جوید! این حق را تفکر فمینیستی به وی می دهد.
چنان که همین رابطه فمینیستی سبب می شود که زن های حاضر در مجلس مهمانی یاسی (لیلا حاتمی) رابطه شان با مردان خیلی باز و بی در و پیکر و خارج از عرف های موجود ارائه گردد، مردان زنان را با پیشوند جان خطاب کنند و زنان نیز مردان را بی رو دربایستی و با یک چاشنی لبخند به اسم خطاب کرده و رابطه را صمیمی تر از عرف نموده و قس علی هذا!!
جالب این است که این رد و بدل شدن دروغ و تکه انداختن برای یکدیگر ، معمولی قلمداد شده و فوقش آن که با یک تهدید ظاهری و شدید و منجر به طلاق می انجامد و تا آخرین لحظه هم این دروغ ادامه دارد؛ دروغی که این بار از سوی محسن روی می دهد و رابطه پنهانی وی با پرستار بچه اش آشکار می شود و این تشکیل دهنده طلوع و غروب آفتاب هر روز این جمع است!!
در آخر این فیلم ما به این نتیجه می رسیم که زندگی در آپارتمان های کوچک و در مجموعه برج ها و در زیر پوست شهر به زشتی در جریان است و پشت همه زندگی ها و جریان زمان پیش برنده آن یک عدم صداقت و ریاکاری و فریبکاری و زشت کاری پنهان است که فقط برای کشف آن باید قدری دقت داشت؛ فقط همین و بس!!



نوشته شده در  شنبه 90/8/28ساعت  10:25 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

\از یــــاد رفته\ بهتر از \بر بــــاد رفته ها\

خبرنامه دانشجویان ایران: از یاد رفته؛ نام این سریالی که شب گذشته به پایان رسید با توجه به مشابهتی که با "بر باد رفته" معروف دارد، کمی نوستالژیک است اما نوستالژیک تر بازی کردن فروتن در این سریال است که در سال 84 با نیکی کریمی همبازی شد و "بر باد رفته" ایرانی را به سینما برد .اگرچه  داستان این دو فیلم کاملا متفاوت از هم است، اما بازی فروتن در سریالهایی بانام های این چنینی و داستانهایی پیچیده اما شیرین از قابل توجه هاست.
مرتضی (محمد رضا فروتن) که در یکی از روستاهای شمال متولد شده و زندگی ساده‌ای دارد عاشق دختری به نام گلرخ می‌شود که سطح زندگی خانواده‌اش با او متفاوت است. با وجود مخالفت‌های خانواده گلرخ، او (گلرخ) خانواده‌اش را مجاب می‌کند که به این ازدواج رضایت دهند.
بعد از کشمکش‌های بسیار این اتفاق‌ می‌افتد و آن دو زندگی جدیدشان را آغاز می‌کنند. با تشویق‌های گلرخ، مرتضی مصمم می‌شود که تحصیلاتش را ادامه دهد. او با جدیت و ممارست به تحصیل می‌پردازد و موفق می‌شود در رشته پزشکی قبول شود. او به دانشگاه و کمی بعد برای ادامه تحصیل به خارج از کشور می‌رود. اما زندگی این دو که تاکنون آرام و عاشقانه بوده کم‌کم دستخوش حوادثی می‌شود که تصورش برای گلرخ ممکن نیست. با پیشرفت علمی و تحصیلی مرتضی، جایگاه اجتماعی او هم تغییر می‌کند و این موضوع تاثیری مستقیم بررفتار و اخلاق همسرش دارد. اما این پایان کار این زوج نیست، چرا که رفته رفته پای آدم‌های دیگری هم به میان کشیده می‌شود.مرتضی از گلرخ طلاق می گیرد و گلرخ می ماند و دوفرزندش ،سالها می گذرد مرتضی آنچه را که کاشته درو می کند در اوان میانسالی فلج می شود و بعد از سالها به ده محل زندگیش باز می گرددو میبیند ،پسرش ازدواج کرده و وقت ازدواج دخترش است و... چنین ماجرایی ممکن است برای افراد دیگری هم اتفاق افتاده باشد. از آن گذشته، از یاد رفته یک سریال بومی است، یعنی با فرهنگ اصیل ما ارتباط دارد.
«از یاد رفته» تلاش می‌کند به واقعیت نزدیک باشد.استفاده از لوکیشن های زیبا و متفاوت در طول پخش سریال چشم نوازی سریال را بیشتر کرده است و مخاطب دوست دارد بیشتر آنها  را ببیند.از یاد رفته را می توان از معدود کارهای موفق تلویزیون دانست که علاوه بر میخ کوب کردن بیننده مفهومی همیشگی و مستمر را به بیننده القا می  کند وآن  ضرب المثل معروف"با هر دستی بدهی با همان دست می گیری"،است.
فیلمهایی مثل از یاد رفته  مقدمه خوبیست تا رسانه ملی که این روزها به  به شدت مورد انتقاد اهالی نظر است،از تهرانیزاسیون به سمت سیمای ملی حرکت کند و به واقع رسانه ملی باشد . تمرکز دوربین  روی نقاط روستایی ،جنگل ،توجه به آداب و رسوم و نوع زندگی ،رعایت لهجه ها و استفاده از بازیگران بومی ،نکته سنجی و ریزبینی فیلمنامه همه وهمه از نقاط مثبت این اثر است.
نکته قابل اهمیت دیگر استفاده از ظرفیت سیمای استانها و بازیگران استانی است ،بازیگرانی که با حقوق هایی به مراتب کمتر از بازیگران سینمای تهران ،مشغول هنر نمایی اند و این گونه کارها بی شک به کشف استعدادهای  نهفته در دل نقاطی به جز تهران منجر خواهد شد.
بینندگان تلویزیون خوشحال تر خواهند شد اگر روند چنین سریالهایی جایگزین فیلمهای موهوم و گزارش پرکن سیما شود.



نوشته شده در  سه شنبه 90/8/24ساعت  2:23 صبح  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

چرا باید « شکارچی شنبه » را دید؟

پرویز شیخ طادی با استفاده از زبان سینما، که نمادپردازی بصری در بطن روایت داستانی، از مهمترین مولفه های آن است، موفق می شود ماهیت مبتنی بر زر و زور سردمداران صهیونیسم را افشا کند.
در واقع پرویز شیخ طادی، برخلاف روند غالب در سینمای ایران، با طراحی و انتخاب دقیق جزیی ترین عناصر مورد نیاز برای بیان داستان مورد نظرش و چیدمان دقیق این اجزاء درکنار هم، روایتگر موضوعی شده که تحت لوای آدم های فیلم دیده می شود.
او در این اثر سینمایی با انتخاب دو نسل مختلف ( پیرمرد و پسربچه)، از صهیوینست ها، که علی القاعده متعلق به گذشته و آینده هستند، ضمن تبیین چیستی و اهداف غیر انسانی این عده، از رفتارهای غیرانسانی و نابودگری که با هدف تکثیر خود مرتکب می شوند، پرده بر می دارد.
شیخ طادی با انتخاب پیرمردی صهیونیست( با بازی تحسین برانگیز علی نصیریان) وایجاد موقعیت های فردی، خانوادگی و اجتماعی و با افشاگری در مورد این نوع شخصیت ها، تفکری که چنین محصولات خطرناکی دارد، به مخاطبان معرفی کرده و به چالش می کشد و رسوا می کند.
تاثیر آموزه های پیرمرد بر پسربچه نیز به وضوح حاکی از آن است که این نوع آدم نماها نه تنها بر اعمال و مقاصد شوم خود اصرار دارند، بلکه با تربیت نسل های آینده ساز ( که پسر بچه نمادی از این افراد است)، برآنند که بر دامنه ی این طرز تلقی ضد بشری بیفزایند تا عقده های سرخورده و نابهنجارشان را از این طریق گسترش دهند.
این رویکرد، اگرچه توسط یک فیلمساز مسلمان به قالب فیلم درآمده و بر پرده ی سینماها نمایش داده می شود، اما به نحوی هوشمندانه و دقیق نشان داده می شود که به مثابه ی زنگ خطری برای همه ی جوامع انسانی است.
درواقع این فیلمسازایرانی با تهیه و تولید اثری سینمایی، و مبتنی بر توانایی حرفه ای و قابل رقابت با آثاری از این دست، معضلی جهانی را به تصویر کشیده و در حقیقت به خوبی ماهیت صهییونیست ها را برملا کرده و به تمام جهانیان این اخطار را می دهد که مراقب نسج تفکرات ویرانگر امثال شخصیت پیرمرد « شکارچی شنبه» باشند.
دیدن فیلم سینمایی « شکارچی شنبه » و آگاهی از آنچه شیخ طادی با زبان سینما اعلام کرده، وقتی ضروری تر به نظر می رسد که در نظر داشته باشیم در نقطه مقابل این طرز فکر و شیوه ی بیان آن، که برآمده از آموزه های اسلام و انقلاب اسلامی و پیشرفت های هنری سینماگران کشورمان است، فیلمسازان مزدور صهیونیست های تشکیل دهنده ی مافیای قدرت و ثروت در ینگه دنیا، دهها فیلم از جمله « فهرست شیندلر» ا کارگردانی استیون اسپیلبرگ، را ساخته اند و با کمال وقاحت و با بسیار وسیع از رنگ و لعاب عوامل و عناصر سینمایی، واقعیت های محرز تاریخی را به نفع صهیوینست ها تحریف کرده وبا استفاده از امکانات بسیار گسترده نرم افزاری و سخت افزاری سینمای آمریکا، به مظلوم نمایی متوسل شده اند تا موقعیت متزلزلی که صهیونیست ها در دنیا دارند تثبیت کنند و بر غصب بیت المقدس و سه دهه ظلم و جنایت در حق مردم مسلمان فلسطین پرده بپوشانند.
نکته دیگر اینکه مافیای یاد شده با انواع و اقسام ترفندها و برنامه ریزی های تبلیغاتی، زمینه دیده شدن فیلمهای سفارشی اش را فراهم می کند؛ از جمله اینکه با هوچیگری فیلم اسپیلبرگ را در مراسم اسکار در بوق و کرنا قرار می دهند و به این نحو در سایر کشورها نیز برای این اثر کاملا کذب مخاطب به وجود می اورند، همچنین اخیرا بعد از گذشت سالها از تولیدآن، برای یادآوری مجدد این فیلم، توسط یکی از نشریات مطرح در امریکا به عنوان بهترین فیلم 25 سال اخیر انتخابش کردند و دوباره هوچیگری های تبالیغاتی و ....
در مقابل این حجم ثقیل تبلیغات و هوچیگری دشمنان بیت المقدس و فلسطین هم، حداقل کاری که باید کرد دیدن این فیلم و توصیه ی دیدن آن به همه ی کسانی است که اهل فهم و آگاهی هستند.
"شکارچی شنبه" در حوزه‌ای وارد شده است که به فرمایش مقام معظم رهبری، استکبار جهانی اجازه‌ی ورود رسانه و هنر تصویر را به آن نداده است.
فیلم «شکارچی شنبه» از لحاظ موضوع، فیلمی متمایز از آثار مشابهی است که به نقد صهیونیسم و افراطیگری یهودی می پردازند که البته رسیدن به لایه های پنهان این موضوع، به گفته شیخ طادی محصول گفت وگوی او با بسیاری از یهودیان بی طرف و بررسی متون و اندیشه های اسرائیلی است.
این فیلم برای اولین بار در دنیا حرف های جدید و متفاوت از صهیونیست می‌زند و به همین دلیل است که هیچ جشنواره‌ای حاضر نشده این فیلم را بپذیرد. و در همین حال ویزای یکی از بازیگران جوان این فیلم که بورسیه تحصیلی برای یکی از کشورهای غربی گرفته بود، صادر نشده است و عوامل ساخت این فیلم درایران از سوی رسانه های صهیونیستی تهدید شده اند.
دیدن این فیلم حتما توصیه می شود. ببنید و به دوستانتان هم توصیه کنید.
گفتنی است سینماهای آزادی. ماندانا. المپیک. شاهد. حافظ. میلاد. جی. آسمان آبی و فرهنگسرای نور اکران «شکارچی شنبه» را به نمایش درآورده اند.



نوشته شده در  یکشنبه 90/8/15ساعت  11:41 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

سرگرم کردن مردم با «غم»!

سریال ستایش دیشب بالاخره با پایان نیمه خوش! تمام شد . در باره این سریال و آنچه که مخاطب خود عرضه کرد می‌توان از زوایای مختلفی به بحث نشست اما آنچه که مهم است «فهم اجتماعی» و تیپ شناسی جامعه شناختی بود که از جامعه ایرانی عرضه کرد .این سریا به نوعی می‌کوشید یک «اوشین ایرانی» را به مخاطب معرفی کند؛زنی که یک تنه در برابر ناملایمات می‌ایستد و می‌کوشد از هویت و موجودیت خانواده خود دفاع کند. این دفاع ، با اسلوب ملودرام به منصه ظهور رسید و همین امر  است که می‌توان در باب به بحث پرداخت.این امر واضح است که نخستین کارویژه هر سریالی ابتدا «سرگرم کردن» مخاطب است و سپس «انتقال معنا و مفهوم مدنظر نویسنده و کارگردان». از این دو منظر می‌توان به نقد ستایش پرداخت.نخستین نکته این پرسش است که چگونه باید جامعه ایرانی را دهه 90 سرگرم کرد؟ آیا مردم ایران در سالهای دهه نود باید به تماشای اثری بنشینند که در آن اثری از نشاط نیست و «غم کاریکاتوری» و «مستمر» ویژگی آن است؟ به دیگر سخن آیا جامعه ایران «نیاز» دارد که «روایت غمبار» را به عنوان اصلی‌ترین مولفه درام‌های خانوادگی بپذیرد؟ به نظر می‌رسد در این باب صدا و سیما باید به یک بازنگری جدی بپردازد.  صدا و سیما در این سال‌ها باید به زیبایی‌های جامعه ایرانی و مناسباتی که می‌تواند نشاط اجتماعی را تقویت کند بپردازد . در این باب متاسفانه سیاست گذاری‌ها   دچار افراط و تفریط است . یا ملودرام به «روایت غمبار» تقلیل داده می‌شود یا نشاط به «کمدی‌های سخیف و بی سرته»!نکته دیگر تصویری است که این سریال از جامعه ایرانی  و تیپ‌های اثرگذار در مناسبات اجتماعی ارائه می‌دهد. در این سریال همه چیز در حیطه «سنت اجتماعی» رخ می‌دهد و اساسا زمانی که این سریال داستان خود را در آن روایت می‌کند معطوف به برهه های است که جامعه ایرانی بیشتر از زمان فعلی «سنتی» بوده است. نکته مثبت این است که نقش اول سریال یعنی ستایش خود در چارچوب معادلات بومی و سنتی طی طریق می کندو شورش او نه علیه سنت بلکه علیه «دگم اندیشی » و رویکردهای بسته ای است که ربطی به سنت ایرانی ندارد.فی المثل گرامی بودن دختر نزد بزرگان دین ما امری بدیهی است و رویکرد تیپی مانند «حشمت فردوس» منطبق با این امر نیست و ستایش به درستی علیه این رویکرد می‌شورد.  اما وزن این تیپ‌های منفی در این سریال بیش از آن وجوه مثبت مانند مهندسی است که ستایش و پدرش در آن کارگاه او پناه گرفته‌اند . در معادله اجتماعی که «ستایش» عرضه می‌کرد سنت گرایان اصیل در حاشیه‌اند و این دگم اندیشان اند که زمام امور را «می‌توانند » در دست گیرند . از این منظر باید به طور کلی و اساسی با نگرش صاحبان این اثر به مخالفت پرداخت. چه آنکه واقعیت‌های اجتماعی بالاخص در همان دوره زمانی که داستان  ستایش در آن روایت می‌شود چیز  دیگری را نشان می‌دهد.به هر روی به نظر می‌رسد حداقل در همان وجه نخستی که شرحش رفت ،«ستایش» در دهه نود تجربه ای است که به کار نمی‌آید . ما در این سال‌ها  نیاز داریم که نشاطی عقلانی و سنتی اصیل را به خانواده های ایرانی عرضه کنیم.«ملودرام‌های گریه دار» دیگر چندان به کار نمی‌آید….



نوشته شده در  یکشنبه 90/8/8ساعت  1:59 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

style="display:none; text-align:center">??? ???-?????-?? ?????-?? ????